Steeds minder kreeften in de Atlantische Oceaan, en dat komt voor een groot stuk door hongerige inktvissen: “Kunnen niet langer lijdzaam toezien”

Het pittoreske Franse badplaatsje Croisic, aan de Atlantische kust, vormt sinds enkele weken het toneel van een vreemde processie tussen de vissershaven en het lokale stadsaquarium. Doel: de achteruitgang van de lokale kreeftenpopulatie een halt toeroepen.

In Croisic, een kuststadje op het schiereiland Guérande in het Franse departement Loire-Atlantique, op ongeveer 25 kilometer van Saint-Nazaire, hebben lokale vissers en wetenschappers de handen in elkaar geslagen voor een opmerkelijk initiatief. Zeelui die vrouwtjeskreeften vangen en merken dat die eitjes onder hun staart hebben, brengen die naar het lokale stadsaquarium, het Océarium. Daar worden de eitjes – vaak enkele duizenden per wijfje – gerecupereerd en in ideale omstandigheden uitgebroed in quarantainebassins, waarna de larven opnieuw worden uitgezet in volle zee.

Invasie van inktvissen
De opmerkelijke samenwerking is een gevolg van een alarmerende vaststelling: het kreeftenbestand in dit deel van de Atlantische Oceaan gaat zienderogen achteruit. Tot spijt van de vissers, die hun broodwinning in het gedrang zien komen, en van de smulpapen, die graag genieten van de culinaire specialiteit. In eerste instantie werd de daling toegeschreven aan de klimaatverandering, vervuiling en overbevissing. Maar wellicht is er nog een andere boosdoener aan het werk, denken mariene biologen: inktvissen.

“Dankzij deze aanpak kunnen de kreeftenlarven in een beschermde omgeving groeien en krachten opdoen, weg van alle gevaren in de oceaan, waar ze een makkelijke prooi vormen”, zegt Benoît Frémont, operationeel directeur van het Océarium in Croisic. Larven blijken namelijk gegeerde prooien te zijn van inktvissen, die sinds 2021 in groten getale in de viszones rond het schiereiland en verderop voor de Bretoense kust zijn opgedoken. “En die zorgen voor een ravage onder de kreeftenlarven.”

Dat blijkt geen sikkepit overdreven. “Een inktvis eet twee keer zijn gewicht per dag. In de wetenschap dat een volwassen dier al gauw 10 kilogram kan wegen, besef je meteen welke astronomische hoeveelheden larven die beesten naar binnen spelen”, citeert de Franse krant Le Figaro de lokale visser Christophe Quéméneur, een van de zeelui die aan het project deelneemt. “We kunnen niet langer lijdzaam toezien. Niets doen is géén optie.” Ook al zal pas binnen vier à vijf jaar blijken of het project succesvol is. Want pas dan bereiken kreeften de mature leeftijd waarop ze gevangen en gegeten kunnen worden.

Merci Moïse
Het Océarium in Croisic ontpopte zich de voorbije decennia tot ‘kraamkliniek’ voor Bretoense kreeften. Alles begon veertig vjaar geleden toen een medewerker een klein kreeftje van amper twee centimeter ontdekte in een van de filters van het aquarium. Het diertje werd Moïse (Mozes) gedoopt en zou vijftien jaar lang in het aquarium wonen.

Dankzij de methode die de wetenschappers van het Océarium op punt stelden, hopen de initiatiefnemers de achteruitgang van de kreeftenpopulatie minstens een halt toe te roepen en nog liever te keren. Geen sinecure als je weet dat slechts twee of drie van de duizenden larven die in een natuurlijke omgeving worden uitgebroed, het tot volwassen kreeft schoppen.
Bron Kristof Simoens, Het Nieuwsblad.