- Gegevens
Bericht is hieronder verder aangevuld op 17/06/2019
Bericht is nog verder aangevuld op 11/05/2020 > SN 134: 1,2 Miljoen...
Dit jaar zijn al 100.000-en Chinese wolhandkrabben gevangen in Kleine Nete in Grobbendonk en Westerlo. In de strijd tegen de Chinese wolhandkrab had de VMM met de universiteit Antwerpen in 2017 een nieuwe val ontwikkeld. Het systeem, waarbij de krabben door een gleuf in een metalen kist vallen, is met succes aan de vistrap in Grobbendonk geïnstalleerd.
Nieuwe val voor de Chinese wolhandkrab
De cijfers zeggen alles. Medewerkers van de VMM (Vlaamse Milieumaatschappij) schepten sinds het begin van dit jaar al ruim 220.000 krabben uit de val die vorig jaar is geïnstalleerd op de Kleine Nete, bij de watermolen in Grobbendonk. “Het gaat om een soort brievenbus die op de bodem van de rivier is geplaatst”, legt Marc Florus van VMM uit. “De krabben kruipen over de bodem van de Kleine Nete en vallen in de gleuf. Dan is er geen weg terug, ze kunnen alleen nog naar de verzamelbakken op de oever. Daar worden ze verdoofd met kruidnagelolie en weggebracht voor vernietiging.”
De Chinese wolhandkrab is een invasieve krabbensoort uit Azië die sinds 1920 in de brakke en zoete waterlopen in Vlaanderen opduikt. De zoetwaterkrab heeft bij ons geen natuurlijke vijanden, waardoor de populatie ondertussen al zo groot is geworden, dat ze problemen veroorzaken in het aquatische ecosysteem.
Het zijn omnivoren en eten alles op wat ze op hun weg tegenkomen: bladafval, planten, dode vissen… Ze graven holen in de oevers en woelen in de rivierbodem, waardoor deze vatbaarder worden voor erosie. Dit kan een negatief effect hebben op de waterkwaliteit en ecologische toestand van onze rivieren.
Nieuwe val is efficiënt
Het is een metalen kist die eruit wat ziet als een brievenbus. Deze kist moet op de rivierbodem geplaatst worden, met de gleuf van de ‘brievenbus’ naar boven gericht. Rondom de kist komt er een helling vanaf de rivierbodem tot aan de gleuf.
De krabben zwemmen niet, maar kruipen over de bodem. Wanneer ze naar de monding van de waterlopen migreren om te paren, kunnen ze niet voorbij aan de brede ‘brievenbus’ en zullen ze via de gleuf in de bak vallen. Omdat ze niet kunnen zwemmen, kunnen ze er ook niet meer uit. De kist zal van de ene oever tot de andere oever reiken, waardoor ze er ook niet naast kunnen glippen.
De krabben zijn echter met duizenden en de ‘brievenbus’ gaat gauw vol zitten. Om dit te vermijden zal aan de zijkant van de kist een buis gemonteerd worden. De buis is binnenin bekleed met een ijzeren net voor een optimale grip.
Op zoek naar een uitweg zullen de krabben langs de buis naar boven kruipen. De buis zal naar de oever oplopen en daar uitmonden in een grote vergaarbak. Eens deze bak vol zit, hoeven de medewerkers van de VMM deze enkel leeg te scheppen en de krabben af te voeren. (vmm) Foto's archief Nnieuws/Guy Verellen.
17/06/2019: Nieuw en aansluitend bericht
De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) heeft sinds begin dit jaar liefst 715.000 Chinese wolhandkrabben gevangen in de speciale val die ze voor de beestjes heeft opgezet in Grobbendonk. Er komt nu zeker nog een val bij voor de exotische krabben, die volledige rivierbodems leegvreten. (Zie eerder bericht).
En wat doe je met 715.000 krabbenkarkassen? Vermalen, visvoer van maken of verkopen aan de Chinezen.
In het Graaf Visartpark in Brugge liep er zaterdagmiddag eentje doodgemoedereerd over een paadje. Een Chinese wolhandkrab. Gevaarlijk is zo’n beest niet, al ziet hij er bepaald indrukwekkend uit als hij zijn scharen omhoog zet om zich te verdedigen. Maar krabben? In Brugge?
“De Chinese wolhandkrab zit intussen overal, in alle waterlopen in Vlaanderen, dus ook in de Brugse Reien”, zegt Katrien Smet van de VMM. “Het is een invasieve exoot die hier ooit aangekomen is met het ballastwater van schepen uit China. Ze hebben geen natuurlijke vijanden, dus hun aantal neemt fors toe. En ze zijn zeer schadelijk voor onze waterlopen.”
Want zo’n krab knipt en vreet alles kaal op zijn wandeltochten over de bodem: planten, bladeren, dode vissen, noem maar op. De VMM, dat de onbevaarbare waterlopen beheert in Vlaanderen, bouwde daarom een val op de Kleine Nete in Grobbendonk. “Daar zijn sinds begin dit jaar 715.000 krabben in gelopen”, zegt Smet. “Dat is dubbel zo veel als het jaar voordien.”
715.000: het is een bijna niet te vatten cijfer. “Vooral als je weet dat we nog maar één zo’n val hebben”, zegt Smet. “Er moeten er dus miljoenen zitten in heel Vlaanderen.”
Brede brievenbus
De val is eigenlijk een soort brede brievenbus die met de gleuf naar boven over de volledige breedte op de bodem van de rivier ligt. De krab valt erin en kan er niet langs dezelfde manier weer uit. Dus zoekt hij een uitweg, en dat zijn buizen die naar een grote bak aan de rand van de rivier leiden.
“We laten ons personeel die bakken legen. Dat zijn mensen die anders ratten bestrijden”, zegt Smet. En dan? “Kruidnagelolie erover om ze te verdoven en dan worden ze verhakseld”, zegt Smet. “Maar omdat we steeds meer krabben vangen, lopen die verwerkingskosten stilaan op, samen met de personeelskosten. Toch is de bestrijding nodig, want de schade is anders te groot. We bouwen nog een tweede val, op de Kalkenvaart in Wichelen.”
Lekkernij in China
Dus is de VMM voorzichtig aan het bekijken of er andere mogelijkheden zijn voor de krabbenvangst. “Kunnen we er nog iets nuttigs mee doen? Misschien is er visvoer van te maken”, zegt Smet. “Er is ook iemand die ons gecontacteerd heeft en die zei dat hij de vangst wil commercialiseren. In het Verre Oosten zijn die beestjes een delicatesse. Wij gaan dat zelf alleszins niet doen: wij moeten gewoon de rivieren beheren.”
In Nederland zijn er al pogingen geweest om een export van Chinese wolhandkrabben op te zetten. Het is lang niet zeker of het hier ook kan: er zitten zware metalen in de bodem van onze rivieren, dus het is onduidelijk of je daar wel zomaar van kan eten. Dat er interesse is van lekkerbekken, is wel duidelijk. “Het slot op de krabbenbak is al eens geforceerd”, zegt Smet. “Iemand wou ervandoor gaan met onze vangst.”
- Gegevens
In de vijvers van de Japanse Tuin in Hasselt is het visbestand in geen tijd verdubbeld. Dat gebeurde als promostunt voor de jaarlijkse koi-show die volgend weekend in Hasselt door gaat. Meer info: https://bksshow.belgiankoisociety.eu/
- Gegevens
De fijngevoeligheid van mariene organismen voor veranderingen in hun omgeving zou kunnen dienen als een bewakingssysteem voor de staatsveiligheid.
Als mens kunnen we soms uren vol verwondering naar de natuur staren. Een nieuw initiatief van het Amerikaanse agentschap van defensie wil de rollen nu omdraaien: het wil zeedieren inzetten om menselijke activiteit in het oog te houden. Bron: EOS wetenschap
Het agentschap wil weten of zeedieren, van piepklein lichtgevend plankton tot reusachtige zaagbaarzen (Epinephelus itajara), zouden kunnen ingezet worden als onderdeel van een soort beveiligingssysteem onder water. Dat systeem zou dan vijandige onderwaterdrones, grote nucleaire onderzeeërs en andere onderwatervoertuigen moeten opsporen. Het onderzoeksproject kreeg de naam Persistent Aquatic Living Sensors of kortweg PALS.
- Gegevens
Arabische onderzoekers hebben een zender ontwikkeld waarmee biologen vissoorten nauwkeurig en diep kunnen volgen. Volgens de makers zal de Marine Skin, zoals ze hun vinding hebben genoemd, een revolutie teweegbrengen in de studie van zeeleven.
Marine Skin is een dunne, lichtgewicht zender vol ingebouwde elektronika. Het geheel weegt niet meer dan een halve gram (drie gram inclusief 'siliconen jasje') en is al getest op roggen, haaien, zeebrasem en baarsachtigen. Zo kunnen biologen heel precies de bewegingen van de vis met een Marine Skin volgen, zoals zijn duikgedrag. Maar het systeem geeft ook informatie over de habitat van de vis, zeggen de onderzoekers van de Koning Abdullah Universiteit voor Wetenschap en Technologie (KAUST) in Saudi-Arabië.
Zo kunnen ook ecologen op basis van data van de zender vaststellen of de zee gezond is. De onderzoekers publiceerden hun bevindingen maandag in het wetenschappelijke tijdschrift Small.
bron: deingenieur.nl
De Marine Skin, bevestigd op een zeebrasem.
- Gegevens
Komodo eiland in Indonesië blijft een jaar lang verboden gebied voor toeristen. Reden is de bescherming van de zeldzame komodovaranen (Varanus komodoensis).
Indonesië zet zijn 'drakeneiland' Komodo een jaar lang op slot. Het eiland ten oosten van Bali, waar duizenden komodovaranen hun thuis hebben, blijft in 2020 in principe een volledig jaar verboden gebied voor toeristen. Dat heeft de regering in Jakarta laten weten.
De dieren worden tot drie meter lang en meer dan 70 kilogram zwaar. De grootste hagedis ter wereld doodt dieren op een bijzondere manier, met gif dat ook dodelijk is voor de mens. Maar ondanks hun vrij agressieve reputatie zijn aanvallen op mensen zeldzaam. Vanwege hun donkere verschijning worden de varanen ook Komodo-draken genoemd. Er leven er zo'n 5.000 op het eiland.
Momenteel bezoeken ongeveer 10.000 mensen per jaar Komodo. Van de sluiting zou gebruikgemaakt worden om nieuwe bomen aan te planten.
Bron: Belga
- Gegevens
Tussen het oude plastic in het Oceanic Plasticarium in het Tropenmuseum zwemmen geen vissen. Het tijdelijke aquarium wil bezoekers aan het denken zetten over de plasticsoep in de oceanen. In het aquarium drijven allerlei soorten wegwerpplastic. Dit afval is door een boot van Greenpeace uit de Grote Oceaan gehaald.
In een kubusaquarium met ribben van 1,4 meter ziet de bezoeker de Grote Oceaan met afval, maar zonder vissen.
Tropenmuseum, Linnaeusstraat 2, Amsterdam (NL)
- Gegevens
Canadese biologen hebben een organisme ontdekt dat chlorofyl kan produceren, maar niet aan fotosynthese doet.
Wie bladgroen zegt (of chlorofyl), zegt fotosynthese. Toch zijn er organismen mét bladgroenkorrels die er niks mee aanvangen.
Koraalriffen zijn hotspots van biodiversiteit. In en op de riffen leven duizenden verschillende dier-, planten- en schimmelsoorten in symbiose met elkaar. Een van de (in aantal) belangrijkste bewoners zijn de ‘corallicoliden’, eencelligen die behoren tot dezelfde familie als de malariaparasiet.
Canadese biologen hebben nu ontdekt dat de eencelligen, net als tal van (andere) bacteriën zoals cyanobacteriën en blauwalgen, over bladgroenkorrels beschikken (ook wel chlorofyl genoemd). Die vormen de kern van het fotosynthesemechanisme waarmee planten – en dus sommige micro-organismen – zonlicht en CO2 omzetten in voedingsstoffen, met als ‘uitstoot’ zuurstof.
Het bizarre is dat de corallicoliden helemaal niet aan fotosynthese blijken te doen. Integendeel, in plaats van hun energie uit zonlicht te halen, doen ze zich te goed aan de vele microscopische nutriënten die rondzweven in en rond de koraalriffen, die hun thuis vormt.
Nog vreemder is dat ook het DNA van de eencelligen volledig is uitgerust voor fotosynthese. Ze beschikken over alle benodigde genen. Klaarblijkelijk hebben die – en het verbonden chlorofylapparaat – dus nog een andere nuttige functie dan de fotosynthese. Welke functie dat dan mag zijn, daar hebben de onderzoekers het raden naar.
Bron: Eos Wetenschap
- Gegevens
Het bedrijf OnRobot uit Denemarken heeft met de Gecko Gripper de Robotics Award gewonnen tijdens Hannover Messe. De Gecko Gripper maakt gebruik van een nieuw type grijptechnologie voor lichtgewicht robots die objecten zonder extra energietoevoer kunnen vasthouden.
Deze gripper maakt gebruikt van de technologie die afgekeken is de pootjes van gekko's. Minuscule haartjes op hun voeten maken het mogelijk dat ze aan muren blijven 'plakken'. Deze, door NASA ontwikkelde, technologie geeft deze gripper zijn kleefkracht op producten te tillen.
Net zoals in de natuur kan de mechanische gekko elk vlak en glad oppervlak vastnemen en optillen zonder hiervoor perslucht of een andere externe kracht nodig te hebben. Door de grijpvlakken van het vastgenomen object te kantelen worden deze weer vrijgegeven.
De gripper heeft een payload van 4,1 kilogram en is compatibel met robotarmen van Fanuc, Kawasaki en Universal Robots.
- Gegevens
Yangtze-weekschildpad
De Yangtze-weekschildpad behoort tot de grootste zoetwaterschildpadden ter wereld. Ooit was de soort wijdverspreid in China en Vietnam, maar tegenwoordig zijn ze met uitsterven bedreigd. Er zouden zelfs nog maar enkele exemplaren overblijven en de kans is dan ook groot dat ze binnenkort niet meer zullen bestaan. Dat is te wijten aan de consumptie van hun vlees en eieren door de lokale bevolking.
De yangtze-weekschildpad is een schildpad uit de familie weekschildpadden. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1873. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Oscaria swinhoei gebruikt.
Madagaskarschildpad
Dit is de zeldzaamste landschildpad ter wereld. Er leven er nog circa 300 op Madagaskar. Ze worden ernstig bedreigd door stropers. In 2013 werd 10% van de overgebleven populatie in een handtas van een stroper teruggevonden.
De madagaskar-schildpad is een schildpad uit de familie landschildpadden. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Léon Vaillant in 1885. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo yniphora gebruikt.
- Gegevens
De vissen kwamen uit Kameroen en waren onderweg naar Azië. “De verpakking was initieel volgens de normen”, zegt Philippe Jouk, marinebioloog bij ZOO Antwerpen. “Maar omdat de dieren al zo lang onderweg waren, was het water erg vervuild en bevatte het bijna geen zuurstof meer.” Door een administratief probleem strandde het transport in Brussel in plaats van via de luchthaven van Frankfurt door te vliegen. De vertraging zorgde ervoor dat het water waarin de vissen vervoerd werden zo vervuild raakte dat de dieren het niet zouden overleven.
Daarom besliste de Zoo om de 132 kwastvinsnoeken op te vangen in het quarantaine-gedeelte van het Aquarium. Van de roofvissen, tussen 20 en 30 centimeter groot, was op de luchthaven van Zaventem afstand gedaan door de eigenaar. “In onderling overleg werd beslist de dieren in ons Aquarium op te vangen”, gaat Jouk verder. “Wij proberen de overheid altijd te helpen met onze expertise en ervaring. Het ging hier om een legale handel van niet-bedreigde vissen. Er is snel gehandeld in functie van het welzijn voor de vissen.”
Goed onderzoeken
“Vissen uit Afrika worden eerst in quarantaine gehouden”, legt Jouk uit. “Dat is de normale procedure. De kans bestaat dat ze parasieten hebben.” Twaalf dieren overleefden het op de luchthaven al niet. “De 132 vissen die hier arriveerden, zijn allemaal in leven en worden goed verzorgd. Sommigen beginnen al te eten.” Ze worden onderzocht door onze dierenarts en zodra de vissen gezond blijken, worden ze aan andere aquaria in Europa aangeboden. Daarvoor worden al de eerste contacten gelegd. “We hebben de soort zelf niet en houden er een tiental in onze collectie. Het spreekt voor zich dat we er geen 132 kunnen houden.”
- Gegevens
Aquarium met een aanraakbassin, haaien, zeeleeuwen, pinguïns en een tropische lagune met kleurrijk koraal.
Adres: Boulevard Sainte-Beuve, 62203 Boulogne-sur-Mer, Frankrijk
Achter een glaswand van 5 meter hoog en 20 meter breed kan je duizenden dieren van dichtbij observeren. In het gigantische aquarium met 10.000 m3 water leven grijze haaien, mantaroggen, adelaarsroggen en grote scholen vissen.
Je wandelt door een 18 meter lange onderwatertunnel terwijl vissen als acrobaten om je heen zwemmen. Het is als een tocht in het hart van de oceaan, een ontmoeting met het leven in de diepzee. Ronduit betoverend!
Het belang van de zee voor de mens
Tijdens een bezoek aan Nausicaá zijn woorden als duurzaamheid, natuurbescherming en diversiteit nooit ver weg. “De zee belangt ons allemaal aan” is de boodschap van Nausicaá. Vandaar dat een bezoek aan het schitterende complex niet alleen mooi of spannend is maar ook een educatieve betekenis heeft. “Het Leven in de Vijf Oceanen van onze planeet” is veel meer dan een show want bezoekers wordt ook gewezen op verantwoord toerisme, bijvoorbeeld in relatie tot koraalriffen, op het belang van de oceaan voor het ecologisch evenwicht en op de klimaatopwarming. Langs het parcours van het bezoek worden brandend actuele vragen beantwoord: wat is het broeikaseffect, wat zijn de gevolgen van de enorme CO2 uitstoot, wat kunnen we doen?
Via informeren tot bewust maken
In Nausicaá is er geen sprake van doemdenken in verband met het milieu, in het bijzonder de zeeën en oceanen. Nausicaá toont op een attractieve manier en voor klein en groot toegankelijk, de pracht, de grootsheid en de oneindigheid van de oceanen. Onder de noemer ‘Over kusten en mensen’ maak je kennis met de wereld van de zeeleeuwen en de pinguïns, met de kusten, de kustbewoning en de ecosystemen, met de koralen, het plankton en de kwallen. Het is de schitterende scenografie van Nausicaá die alles nog mooier en boeiender maakt. Na het bezoek kan je lang nagenieten en heb je maar één wens: laat dit niet verloren gaan want de biodiversiteit is de basis van het leven op onze planeet.
- Gegevens
Een 2 meter lange maanvis is aangespoeld op een strand in Californië. Het is de eerste keer dat deze specifieke soort is gezien bij de kust van de Verenigde Staten, meldt Het Laatste Nieuws.
Personeel van het Coal Oil Point reservaat in Californië plaatste de foto van de paar honderd kilo wegende vis op sociale media. In de eerste instantie dachten zij dat het een gewone maanvis (Mola mola) was, die vaak voorkomt in de Amerikaanse zeeën. Het blijkt te gaan om de zogenoemde Hoodwinker sunfish (Mola tecta), een zeldzame soort die in 2014 in Nieuw-Zeeland voor het eerst werd ontdekt door de Deense Marianne Nyegaard.
De Hoodwinkler sunfish is de grootste van de maanvissen en kan tot 3 meter lang worden. De vis werd eerder alleen in Nieuw-Zeeland, Australië, Chili en Zuid-Afrika gezien. Nu spoelde hij aan op een strand aan de andere kant van de wereld.
Subcategorieën
Pagina 14 van 22
