In de jaren 90 verdween een klein visje, de Zoogoneticus tequila, uit de enige rivier in het westen van Mexico waar het ooit was waargenomen. Wetenschappers en lokale bewoners zijn er nu in geslaagd de soort, waarvan er nog exemplaren in gevangenschap werden gehouden, opnieuw uit te zetten in haar natuurlijke milieu. Het succes heeft een invloed gehad op de plaatselijke gemeenschap en heeft internationaal lof gekregen.

Het verhaal begint meer dan 20 jaar geleden in Teuchitlán, een stad in de buurt van de Tequila-vulkaan in de centraal-westelijke Mexicaanse staat Jalisco.
Een handvol studenten, onder wie Omar Domínguez, begon zich toen zorgen te maken over een klein visje dat in een handpalm past en dat enkel ooit gezien was in de Teuchitlán-rivier. Het visje, Zoogoneticus tequila in het Latijn en 'tequila splitfin' in het Engels, was verdwenen uit de plaatselijke wateren, blijkbaar door vervuiling en andere menselijke activiteiten en door de introductie van uitheemse soorten.  

Domínguez, nu een 47-jarige onderzoeker aan de Universidad Michoacana de San Nicolás de Hidalgo, zei dat de ouderen in de stad zich toen pas het visje herinnerden dat ze 'gallito' of 'klein haantje' noemden vanwege het oranje in de staart.

Chester Zoo
In 1998 arriveerden natuurbeschermers van de Chester Zoo in Engeland en van andere Europese instellingen in de stad om te helpen met het opzetten van een laboratorium om Mexicaanse vissen in stand te houden. Ze brachten verschillende paartjes 'gallito's' mee uit aquaria van verzamelaars, zei Domínguez.

De vissen begonnen zich voort te planten in aquaria en na een paar jaar begonnen Domínguez en zijn medestudenten te speculeren over het herintroduceren van de visjes in de Teuchitlán-rivier. "Ze zeiden ons dat dat onmogelijk was, dat, als we de vissen zouden terugzetten, ze zouden sterven", zei Domínguez.

               
'Gallito's' in een aquarium in de Chester Zoo.


En dus keken Domínguez en zijn vrienden uit naar andere mogelijkheden. Ze legden een artificiële vijver aan voor een fase in semigevangenschap en in 2012 zetten ze daar 40 paartjes in uit.

Twee jaar later zaten er zo'n 10.000 vissen in de vijver. Dat resultaat verzekerde het project van de nodige fondsen, niet alleen van de Chester Zoo maar ook van een dozijn organisaties uit Europa, de Verenigde Staten en de Verenigde Arabische Emiraten, om het experiment uit te breiden naar de rivier.

In de Teuchitlán-rivier bestudeerden ze parasieten, micro-organismen in het water, de interacties met predatoren en de concurrentie met andere vissen en vervolgens plaatsten ze de vissen in drijvende kooien in de rivier.

Plaatselijke bewoners
Het doel van de introductie was het herstellen van het broze evenwicht en de sleutel daartoe waren niet zo zeer de wetenschappers maar wel de plaatselijke bewoners. "Toen ik begon met het programma voor milieu-opvoeding, dacht ik dat ik voor dovemansoren zou spreken ... en in het begin was dat ook het geval", zei Domínguez.

Maar de milieubeschermers haalden uiteindelijk toch hun slag thuis, dankzij veel geduld en jaren van poppenspelen, spelletjes en uitleg over het belang van Zoogoneticus tequila voor het milieu en de gezondheid - de vissen helpen de muskieten onder controle te houden die knokkelkoorts verspreiden.

Een aantal bewoners bedacht een bijnaam voor het kleine visje, 'Zoogy'. Ze maakten er grappige karikaturen van en richtten de 'Bewakers van de rivier' op, een groep die voornamelijk uit kinderen bestaat die vuil verzamelen, de rivier opkuisen en invasieve planten verwijderen.

Domínguez zei dat het moeilijk te zeggen is of de waterkwaliteit in de rivier verbeterd is, aangezien er geen eerdere gegevens zijn om mee te vergelijken, maar het hele ecosysteem is erop vooruitgegaan. De rivier is properder, er zijn minder niet-inheemse soorten en het vee mag in bepaalde gebieden niet langer drinken van de rivier.

De vissen plantten zich snel voort in hun drijvende kooien en eind 2017 werden ze gemerkt zodat ze zouden gevolgd kunnen worden, en vrijgelaten. Zes maanden later was de populatie al met 55 procent toegenomen en verleden maand hadden de gallito's zich verspreid over een ander deel van de rivier.

Bron: VRT-NWS Luc De Roy

 

Portret- en eventfotograaf Peter De Schryver (48) uit Aalst gaf zijn carrière na de lockdown een heuse ommezwaai.  Hij heeft in Aalst een conceptwinkel 'The Betta Gallery' met een uitgebreid aanbod aan kleurrijke kempvissen (Betta splendens) geopend.
De nieuwe zaak is half fotogalerij, half visverkooppunt. Centraal in het verhaal: de sierlijk zwemmende bettavisen. De nieuwe zaak is half fotogalerij, half visverkooppunt. Peter maakt er een combinatie met kunstwerken van de kempvissen.

Foto: Peter De Schryver (48) en zijn vriendin Anneke Dhaese (38) in het gloednieuwe ‘The Betta Gallery’ in de Sint-Jorisstraat nabij de Hopmarkt in Aalst (B).  — ©  The Betta Gallery Belgium

 

Onderzoekers van MBARI (Monterey Bay Aquarium Research Institue)  maken gebruik van een "ROV" die is uitgerust met een camera.
Daarmee worden de wonderen van de diepzee vastgelegd.

Deze reuzenkwal (Stygiomedusa gigantea) werd gespot door de ROV.  Het lichaam van de schijfkwal heeft een doorsnede van een meter  en de vier lintachtige tentakels kunnen maar liefst 10 meter lang worden. Met deze armen vangt de kwal niet alleen zijn prooi, voornamelijk plankton en kleine vissen, maar eet hij ook – hij zuigt alle voedingstoffen direct op met de kanalen die door zijn armen lopen.

De lintachtige tentakels dienen overigens ook als schuilplaats voor ander zeeleven. Het dier komt wereldwijd voor met uitzondering van de noordpool en leeft voornamelijk in de bathyale zone. Deze zone is het deel van de open oceaan op een diepte van 1000 tot 4000 meter onder het wateroppervlak, waar de gemiddelde temperatuur rond de 4 °C is. Op de duizenden duiken die MBARI met ROV’s heeft gemaakt, is deze soort slechts negen keer gespot. De kwal is nog steeds een groot mysterie voor de wetenschappers.

Bekijken op YouTube: https://youtu.be/9bzQYKm3xTA

 

Vanaf 1 januari 2022 zal Sportoase – dé Vlaamse sport- en ontspanningsgroep bij uitstek en de uitbater van het gelijknamige zwembad op be-MINE - ook duikcentrum TODI operationeel gaan leiden. De aankondiging gaat gepaard met de 10.000ste duikinitiatie en een zeemeerminnenoptreden.

Vijf jaar geleden opende Todi in Beringen op be-MINE het eerste indoor duik- en snorkelcentrum met tropische zoetwatervissen in Europa, de deuren. Met 6.200.000 liter zoet water is het ook meteen het grootste indoor duikbassin van België. De totale investering voor het duikcentrum bedroeg negen miljoen euro, waarvan drie miljoen afkomstig uit het SALK en zes miljoen werd geïnvesteerd door LRM. “Wij willen met deze gedurfde investering een bijzondere recreatieve bestemming creëren en zijn ervan overtuigd dat dit kan binnen een rendabele context”, zei voormalige CEO van de LRM Stijn Bijnens bij de opening.

Zie archief: SN 001 en Z-werkbezoek

Maar die rendabele context is nog niet bereikt. Daarom stelde LRM de vraag aan Sportoase om de exploitatie over te nemen en de attractie naar een hoger niveau te brengen. “Vijf jaar hebben huidige exploitanten Dirk Heylen en Wouter Schoovaerts keihard gewerkt om het concept uit te bouwen tot het Todi van vandaag”, zegt Jeroen Bloemen van LRM. “Maar we komen nu op een kantelpunt. De creatiefase is voorbij, nu kan de exploitatiefase starten. De sleutel zal overgedragen worden aan Sportoase. Het gebouw blijft in eigendom van LRM.”

Het personeel van Todi wordt ook overgenomen door groep Sportoase. Voor de huidige uitbaters Dirk en Wouter is Sportoase een gedroomde overnemer.

 

Vanwege de nieuwe maatregelen van de Nederlandse overheid tegen het coronavirus kan de Vivariumbeurs 2021 helaas geen doorgang vinden. De organisators vragen om ieders begrip.

 

 

Biosfeer 2 is een 1,27 hectare grote constructie in Oracle (Arizona) (VS), gebouwd om een gesloten ecologisch systeem na te bootsen.
Het is tussen 1987 en 1989 gebouwd door Space Biosphere Ventures, en werd in de jaren negentig gebruikt om te zien of mensen konden leven in een gesloten biosfeer, terwijl ze ook wetenschappelijke experimenten uitvoerden. Het onderzoek toonde het gebruik aan van gesloten biosferen in ruimtekolonies, en de manipulatie van een biosfeer zonder dat van de aarde te beschadigen. De naam komt van het idee dat de eerste biosfeer onze aarde is. De ca. 200 miljoen dollar voor het project kwam van een oliemiljardair.

In dit 's werelds grootste gecontroleerde omgeving voor klimaatonderzoek, kunnen wetenschappers sleutelen aan verkleinde ecosystemen door de bovenberegening uit te zetten en de thermostaat hoger te zetten om meer te weten te komen over de effecten van de opwarming van de aarde in de echte wereld.

De faciliteit heeft lang in de schaduw gestaan van haar noodlottige eerste missie in 1991 om een analoog van een zichzelf in stand houdende kolonie op een andere planeet te vestigen. Maar na wat aanpassingen en succesvolle beroemde studies, waaronder een die aantoonde dat opwarmende oceanen koralen doden, maakt het reusachtige terrarium (sinds 2011 geleid door de Universiteit van Arizona) eindelijk zijn potentieel waar als locatie voor nieuw onderzoek.

 

Als onderdeel van een herpopulatieproject in Peru werden ruim 3.000 schildpadjes die gekweekt werden in gevangenschap vrijgelaten in een zijrivier van de Amazone. De kleintjes zijn maar enkele centimeters groot. Het betreft terekayschildpadjes (Podocnemis unifilis)

De terekayschildpad (Podocnemis unifilis) komt voor in het noorden en midden van Zuid-Amerika, en is vrij sterk aan water gebonden. De schildpad komt er alleen uit om te zonnen en de eitjes af te zetten. De habitat bestaat uit moerassen, ondergelopen weilanden, bosranden en heidevelden in vochtige laaggelegen gebieden. Jongere dieren eten weleens vlees maar volwassen exemplaren zijn bijna volledig vegetarisch, en eten plantendelen of soms aas.

video: https://youtu.be/rpLmTLHTwtU

 

 

Er wordt hard gewerkt in Abu Dhabi aan het grootste aquarium ter wereld. Volgend jaar opent de attractie zijn deuren voor bezoekers.

Miral, een beleggingsmaatschappij in Abu Dhabi, is begonnen aan een enorm project. Het bedrijf is druk bezig met de aanbouw van het grootste aquarium ter wereld. De huidige recordhouder is het Chinese Chimelong Ocean Kingdom, dat met zijn vissenkom van 22 miljoen liter sinds 2014 op nummer één staat. Maar daar komt verandering in. Onder licentie van het Amerikaanse SeaWorld zal Abu Dhabi binnenkort de eerste plek veroveren.

 

Booischot, Heist-op-den-Berg, Balen, Lier - De Amerikaanse stierkikker of brulkikker heeft het naar zijn zin in de Grote Netevallei. Vorige week strikte Natuurwerk in opdracht van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) nog twee forse exemplaren in Booischot (Heist-op-den-Berg).

Het probleem? De exoot heeft hier geen natuurlijke vijanden en smult van verscheidene inheemse soorten. Hogeschool PXL kweekt intussen steriele mannetjes om de populaties terug te dringen. “De larven die we kweken in ons labo groeien sinds dit jaar voor het eerst in natuurlijke omstandigheden op in omrasterde vijvers in Balen. Eens ze volgroeid zijn, worden ze verplaatst”, klinkt het.

Zie ook SPLINTERNIEUWS 077 (mei 2018)
 

 

Hawaïaanse vissers dienen plan in om terug siervissen te mogen vangen

Er ligt een nieuw plan klaar voor het vangen van siervissen voor de aquariumhobby in Hawaï. Dat werd door de PIJAC, een organisatie die de visserij vertegenwoordigt, geschreven.
Eerder dit jaar kwam er vanuit de overheid de vraag naar zo’n plan, en werd de visserij tijdelijk verboden.
> SN 154: Aquariumvisserij in Hawaï verboden

Een belangrijk gevolg was dat sommige dieren plotseling véél duurder werden dan voordien. Waar een gele doktersvis (rechts boven op onderstaande foto) vroeger zo’n 50 euro kostte, kost deze nu al gauw 200 tot 300 euro. Dat leidde al tot verhitte discussies op sociale media advertenties waar gele dokters tegen deze nieuwe prijzen verkocht werden.

Klassieke Hawaiiaanse aquariumvissen

Nu hopen de Hawaïaanse vissers het tij te keren en de industrie opnieuw te openen. Het 1585 pagina tellende nieuwe beleidsplan moet de overheid gerust stellen en bewijzen dat het vangen van siervissen in Hawaï ook duurzaam kan gebeuren. Mocht het plan de overheid overtuigen, dan betekent dat niet meteen een terugkeer naar de gloriedagen van de visserij. Er zullen slechts zeven vergunningen afgeleverd worden die recht geven op acht vissoorten.

Welke dat zijn, werd bepaald door enkele factoren. Zo mogen de soorten niet verminderd zijn in aantallen in open gebieden tussen 1999-2000 en 2017-2018. Ze moeten recent bevist zijn met minstens 100 gevangen dieren per soort, en de populatiedichtheid moet minstens een gezonde 0.5 vissen per 100 m² bedragen.

Vangstquota Hawaïaanse siervisserij

Of het plan aanvaard wordt door het Hawaïaanse Bureau of Land Management valt nog te bezien. Mocht dat gebeuren, zou het betekenen dat we terug meer van bovenstaande soorten in de winkels zullen zien verschijnen. Mocht dat niet het geval zijn, zullen de prijzen hoog blijven en misschien zelfs stijgen. Mogelijk nemen andere overheden de Hawaïaanse aanpak over, en krijgen we in de toekomst meer van deze visserijverboden te zien.

 

 


Nog dit jaar introduceert JBL een nieuw assortiment visvoer. Hiervoor bouwde de Duitse onderneming een complete nieuwe vullijn, die werd uitgerust met de modernste machines. Zo omvat deze nieuwe vulstraat enkele innovatieve technische snufjes, die de kwaliteit van de JBL- voeding bevorderen.

  • Een camera gaat na of de potjes effectief rond en niet ovaal zijn.
  • Daarnaast controleert een sensor de vulhoogte van de potjes.
  • Een ventilator reinigt de randen van de potjes en een onderdrukzuiger checkt na de verzegeling of die daadwerkelijk luchtdicht is uitgevoerd.
  • Daarna voeren camerasystemen een controle van de positie van de deksels uit.
  • Bovendien wordt het draaimoment van het deksel nagekeken.
 

Een nieuwe robot kan van kleur veranderen zoals een echte kameleon. Dat doet die door een combinatie van nanodraadnetwerken en kleursensoren te gebruiken.

Artificiële camouflage imiteert de natuurlijke camouflage die te vinden is bij verschillende diersoorten.
Seung Hwan Ko is professor aan het laboratorium voor toegepaste nano- en thermowetenschappen aan de Nationale Universiteit van Seoul in Korea. Hij past een nieuwe strategie toe door gebruik te maken van vloeibare kristallagen met nanodraadnetwerken. De kristallagen vangen licht op en reflecteren dat als verschillende kleuren. Samen met kleurensensoren en terugkoppelingscontrolesystemen maakten de professor een kunstmatige kameleonhuid en zette die op een robot. Het resultaat is een robot die in real time van kleur kan veranderen.

Er is nog meer onderzoek nodig om verschillende soorten textuur te kunnen herkennen en correct weer te kunnen geven. Deze ontdekking kan gevolgen hebben voor de volgende generatie van draagbare camouflagetechnologie.
bron: eoswetenschap.eu

VIDEO: https://youtu.be/yh4P68BHodo

 

Subcategorieën